DANIEL

Zaleca się preferowanie intensywnego gospodarowania populacjami daniela w niezbyt dużych kompleksach leśnych, w których tylko nielicznie występuje jeleń i to szczególnie o słabej jakości osobniczej. Dotyczy to przede wszystkim Wielkopolski, Kujaw, Pomorza i Opolszczyzny. Daniele występują w naszych łowiskach przeważnie w izolowanych populacjach. Celowe zatem byłoby utworzenie zwartego zasięgu ich występowania w określonych rejonach poprzez przeprowadzenie odpowiednich introdukcji. Działania te poprzedzone winny być każdorazowo oceną jakości środowiska. Ważny jest również fakt, że nie stwierdzono dotychczas sugerowanego często konfliktu (dysoperacji) między jeleniem i danielem na terenach ich występowania w dużych kompleksach leśnych. Należy jednak unikać introdukcji danieli do dużych kompleksów leśnych, gdzie jeleń szlachetny ma dobre warunki do funkcjonowania populacji i jest tam trwałym elementem istniejącej fauny.

Struktura płci powinna docelowo w populacjach ustabilizowanych wynosić 1:1,5 na korzyść łań. Większy udział łań dotyczyć może tylko niewielkich populacji (lub raczej ugrupowań osobników) introdukowanych, gdzie celem jest uzyskanie możliwie szybkiego wzrostu liczebności. W takich przypadkach struktura pozyskania może odbiegać od ramowych zasad gospodarowania populacjami daniela.

Przyrost zrealizowany
we właściwie funkcjonujących populacjach, powinien kształtować się na poziomie 25 - 30% stanu wiosennego populacji.

Zagęszczenie
W korzystnych warunkach środowiskowych zagęszczenie może wynosić około 30 - 35 osobników na 1000 ha powierzchni leśnej obwodu.

Struktura pozyskania
a) w grupach płciowo - wiekowych:
    - byki 30% - 40%
    - łanie do 50%
    - cielęta 10% - 20%
b) w klasacg wieku byków:
    - I klasa wieku (1 - 2 poroże, 2 - 3 rok życia) 30-40%
    - II klasa wieku (3 - 6 poroże, 4 - 7 rok życia) 40-50%
    - III klasa wieku (7 poroże i powyżej, 8 rok życia i starsze) do 20%

Kryteria oceny prawidłowości odstrzału byków jelenia szlachetnego


Klasa wieku	Poroże Rok życia	Opis poroża	Ocena
I klasa wieku	1 poroże 2 rok życia	- guzikarze oraz szpicaki o średniej długości tyk do 12 cm, - szpicaki o średniej długości tyk 12-15 cm, - szpicaki o średniej długości tyk powyżej 15 cm.	O X XX
I klasa wieku	2 poroże 3 rok życia	- szydlarze, słabe łyżkarze o średniej długości obu tyk do 40 cm i o średnim spłaszczeniu górnej części obu tyk węższym od 4 cm (dla okręgu toruńskiego), - łyżkarze o średniej długości obu tyk od 40 cm do 50 cm lub o średnim spłaszczeniu górnej części obu tyk od 4 cm do 8 cm (dla okręgu toruńskiego), - mocne łyżkarze o średniej długości obu tyk powyżej 50 cm lub o średnim spłaszczeniu obu tyk powyżej 8 cm (dla okręgu toruńskiego) oraz łopatacze,	O X XX
II klasa wieku	3-6 poroże 4-7 rok życia	- wszystkie formy poniżej łopatacza oraz łopatacze o głębokich zatokach rozdzielających płaszczyznę łopaty na co najmniej połowie jej długości, a także byki o wyjątkowo krótkich i wąskich łopatach, - byki o łopatach normalnie rozwiniętych, jednak o długości łopat poniżej połowy wysokości tyk, - byki o prawidłowych łopatach, których długość wynosi ponad połowę długości tyk,	O X XX
III klasa wieku	7 poroże i następne 8 rok życia i starsze	- wszystkie formy poniżej prawidłowo rozwiniętego łopatacza, oraz normalnie rozwinięte łopatacze o masie poroża poniżej 2,8 kg (dla okręgu toruńskiego) oraz prawidłowo wykonany odstrzał łowny , - mocne, prawidłowo rozwinięte łopatacze o masie poroża powyżej 2,8 kg (dla okręgu toruńskiego) o trofeum niemedalowym pozyskane na odstrzał selekcyjny, - mocne, prawidłowo rozwinięte łopatacze o trofeum medalowym, pozyskane na odstrzał selekcyjny.	O X XX

Ustalenia dodatkowe

Za byka łownego uznaje się regularnego łopatacza w 8 roku życia i starszego o prawidłowo ukształtowanych łopatach.
Podawana masa poroża jest masą brutto (poroże z czaszką, bez żuchwy).
Za selekcyjne uznaje się wszystkie myłkusy

Selekcja łań i cieląt
Pozyskanie łań i cieląt należy prowadzić poprzez odstrzał sztuk o masie tuszy mniejszej niż przeciętna w rejonie hodowlanym łań starych i późno urodzonych cieląt. Jako zasadę należy przyjąć, że strzelając cielę z chmary, należy w pierwszej kolejności wybrać sztukę najsłabszą. Jeżeli istnieje konieczność odstrzału łani i jej cielaka, to jako bezwzględną zasadę należy przyjąć, że w pierwszej kolejności strzelamy cielę a ewentualnie potem łanię nigdy odwrotnie.